Na pohybel dzikim hordom. Recenzja gry Conan Unconquered

Zbuduj twierdzę nie do zdobycia

Pierwsze pozytywne wrażenie wzbudziło we mnie rozbudowane drzewko dostępnych technologii. Możemy rozwijać się w kierunku nauki, rzemiosła, inżynierii i wojny. Każda specjalizacja otwiera przed nami nowe możliwości, co w połączeniu z losowo generowaną mapą sprawia, że każda rozgrywka jest trochę inna. Co więcej, odblokowywanie kolejnych metod walki i obrony przeciwko dzikim hordom to dodatkowa frajda. Z kolei aktywna pauza i brak możliwości wczytania zapisu gry to dwa dodatki, które – chociaż na pierwszy rzut oka niepozorne – mocno wpływają na miodność gry. Z jednej strony szybka akcja, a z drugiej możliwość zastanowienia się. A jest nad czym, ponieważ nie naprawimy swoich błędów przez wczytanie poprzedniego zapisu rozgrywki. Nawet najmniejszy błąd możemy przypłacić sromotną klęską z rąk krwiożerczych barbarzyńców.

Rozmiary drzewka technologii robią wrażenie

Jednostki oddziałują na siebie w myśl zasad gry w „papier, nożyce, kamień”, ale to nic niezwykłego dla gatunku strategii. Cieszy natomiast różnorodność oddziałów, zarówno po naszej, jak i komputera stronie. Wrażenie robi zwłaszcza ogromny awatar boga Mitry, który sieje spustoszenie wśród przeciwników Conana. Skoro już o barbarzyńcy mowa, to koniecznie należy wspomnieć o bohaterach. Herosi działają na podobnej zasadzie jak chociażby w leciwym Warcraft III, w którym mogli oni używać swoich zdolności specjalnych i zbierać zdobyte w trakcie eksploracji otoczenia artefakty. W Conan Unconquered zrealizowano ten pomysł na mniejszą skalę, ale i tak miło, że w grze pojawił się ów element. Zwłaszcza w przeznaczonym dla dwóch graczy trybie kooperacji, w którym jeden może skupić się na rozbudowie twierdzy, a drugi – na eksploracji mapy. Niestety w podstawowej wersji gry dostępnych jest jedynie dwóch bohaterów. Trzeci wchodzi jedynie w skład wersji Deluxe…

W trybie Unconquered można dostosować trudność mapy do swoich umiejętności

Po włączeniu gra wielokrotnie wysypywała mi się do pulpitu. Raz straciłem przez to nawet postępy w rozgrywce. Przeszkadzała mi też szeroko pojęta nieczytelność. Nie mam na myśli samej twierdzy i pól bitewnych (chociaż mogłoby być lepiej), bo wszechobecny chaos jest jednym z założeń rozgrywki, ale interfejsu. Nawet po kilku godzinach gry zastanawiałem się niekiedy, co jest czym i szukałem kursorem myszy właściwej ikony. Wcześniej wspomniałem o chaosie na polu bitwy. Twórcy starali się go ograniczyć przez możliwość przełączenia rzutu izometrycznego na plan. W zamyśle rozwiązanie jest dobre, zwłaszcza kiedy budujemy fortyfikacje i inne budynki, ale nie likwiduje całkowicie problemu nieczytelności. Również bohaterowie są zbyt mali w porównaniu ze zwykłymi jednostkami. Jeżeli należycie do fanów filmowych kampanii, Conan Unconquered będzie wielkim rozczarowaniem. Fabuła jest szczątkowa, a kampania składa się z zaledwie pięciu misji, które należałoby uznać raczej za rozbudowany samouczek. Przyczepić można się też do problemów z balansem rozgrywki, zarówno w odniesieniu do potyczek, jak i ekonomii. Nieustannie miałem wrażenie, że przyrost środków jest zdecydowanie za wolny.

Przeczytaj również: Strategiczne gry planszowe. Nasze typy

Conan Niszczyciel

Czy więc Conan Unconquered to tytuł wart uwagi? Ciekawe połączenie mechanik znanych ze strategii czasu rzeczywistego i Tower Defense oraz wybór uniwersum, którego klimat doskonale wpisuje się w założenia gry, to na pewno powody, aby się nim zainteresować, zwłaszcza jeżeli podobało ci się They Are Billions. Dodaj do tego możliwość rozgrywki w trybie kooperacji czy tworzenia własnych wyzwań, a otrzymasz produkcję, która przykuje cię do ekranu komputera na dłuższy czas. Z zakupem lepiej będzie wstrzymać się jednak chwilę do czasu, kiedy twórcy poprawią błędy i naprawią balans.

Grę do testów dostarczyła firma Terminals.io, za co serdecznie dziękujemy!

Autor: Dawid Sych