Data publikacji: Czwartek, 19.09.2019

The Dark Pictures: Man of Medan - recenzja i poradnik

Zastanawiacie się nad kupnem Man of Medan, ale cały czas coś was blokuje? Z tekstu dowiecie się, dlaczego powinniście zagrać w pierwszą odsłonę antologii The Dark Pictures, a także poznacie kilka cennych rad dotyczących rozgrywki.

Czym jest The Dark Pictures: Man of Medan?

Man of Medan to pierwsza odsłona trzyczęściowej antologii określonej mianem The Dark Pictures. Każdy z epizodów ma być przygotowany przez studio Supermassive Games i będzie opowiadać kompletnie inną historię. Tym razem odkryjemy sekret tajemniczego statku z okresu II Wojny Światowej.

Premiera Man of Medan odbyła się 30 sierpnia bieżącego roku. Produkcja dostępna jest na komputerach osobistych oraz konsolach PlayStation 4 i Xbox One. Niestety tytuł nie posiada języka polskiego, jednakże nie powinno być to wielkim utrudnieniem. Dialogi w grze nie są szczególnie skomplikowane, dlatego wystarczy znajomość angielskiego na poziomie podstawowym, aby zrozumieć sens historii.

Przeczytaj także: Premiery gier - wrzesień 2019

Tytuł reprezentuje gatunek przygodowych horrorów kładących mocny nacisk na filmową narrację. Studio Supermassive Games już przy okazji swoich poprzednich dzieł udowodniło, że bardzo dobrze czuje się w klimatach grozy. Ich Until Dawn dostępne było jako tytuł ekskluzywny na PlayStation 4 i spotkało się z bardzo ciepłym przyjęciem graczy.

Czy warto zagrać w The Dark Pictures: Man of Medan?

Po świetnym Until Dawn i dostosowanym do technologii wirtualnej rzeczywistości Until Dawn: Rush of Blood, mam ogromny kredyt zaufania do tego producenta w kwestii tworzenia horrorów. Oba dzieła potrafiły mnie mocno przestraszyć i wciągnąć do pokręconych światów pełnych psychopatów oraz tajemniczych stworów.

Man of Medan nie powstało niestety jako exclusive dla Sony, przez co podczas zabawy wyczuwalny jest sporo mniejszy budżet. Pierwsza część The Dark Picture nie jest tak rozbudowana, jak wcześniejsze dzieła angielskiego producenta, ale nie można im mieć tego za złe. Studio, pomimo mniejszych środków, nadal było w stanie zaangażować do swojej gry ciekawych aktorów oraz przygotować świetną, mocno zahaczającą o realizm, oprawę wizualną.

Grafika jest zdecydowanie najmocniejszą stroną gry. Każda z lokacji prezentuje się fantastycznie (zakochałem się w podwodnych miejscówkach), a twarze bohaterów niekiedy wyglądają jak prawdziwe.

Początkowo nie mogłem wkręcić się w historię, ale na szczęście to uczucie szybko minęło. Po takim sobie prologu, Man of Medan nabiera rumieńców. Twórcy ponownie zderzyli się z klasycznymi amerykańskimi horrorami, gdzie grupka znajomych wpada w tarapaty. Na szczęście nie kopiowali bezmyślnie filmowych schematów, tylko zdołali wyciągnąć z opowieści coś więcej.

Gra bazuje przede wszystkim na podejmowaniu decyzji, mających wpływ na losy postaci. Czasami wystarczy jedna nierozważna odpowiedź, żeby któraś z postaci dostała kulkę w czoło lub została zadźgana nożem. Na decyzję jest mało czasu, dlatego napięcie z każdą kolejną minutą coraz bardziej wzrasta.

Ogromną siłą Man of Medan jest kooperacja. Tytuł przechodziłem wspólnie z redakcyjnym kolegą, Dawidem, i muszę przyznać, że bawiliśmy się świetnie. Producent na tyle dobrze przygotował historię, że nawet pomimo komunikowania się przez headsety, nie zdołaliśmy przy pierwszym podejściu uratować wszystkich bohaterów.

The Dark Pictures: Man of Medan polecam przede wszystkim osobom, które lubią filmowe produkcje w stylu Until Dawn czy gier Telltale Games. Nawet jeśli nie macie z kim grać online, to zawsze możecie zachęcić czterech znajomych do wspólnego grania na jednej konsoli. Wtedy każdy z uczestników zabawy przejmuje kontrolę nad konkretnym bohaterem i wpływa na jego zachowanie. Świetna zabawa na jeden/dwa wieczory, którą można powtarzać, żeby odkryć wszystkie ścieżki i zakończenia.

Jak grać w The Dark Pictures: Man of Medan?

Man of Medan jest grą stosunkowo prostą. Jej opanowanie nie powinno stanowić problemów nawet dla niedzielnych graczy. Rozgrywka polega w dużej mierze na wciskaniu w odpowiednim momencie przycisków wyznaczonych przez twórców oraz na wybieraniu linii dialogowych.

Kiedy bezpośrednio sterujecie postacią, starajcie się zaglądać w każdy kąt. W grze porozrzucanych jest sporo znajdziek. Ich znalezienie niekoniecznie ma wpływ na ukończenie gry, ale za to wyjaśnia wiele elementów fabularnych i pozwala na lepsze zrozumienie historii. Koniecznie podchodźcie również do obrazów, ponieważ przepowiadają one fragment przyszłości, co pozwoli wam odpowiednio zareagować podczas zagrożenia w późniejszych etapach.

Pomiędzy rozdziałami wyświetlane są sceny z niejakim Curatorem. Słuchajcie dokładnie jego słów, gdyż znajdują się w nich ważne wskazówki. Jeżeli będziecie uważni, to wyłapiecie, co dokładnie będziecie musieli zrobić podczas walki z przeciwnikiem lub w trakcie rozmowy, od której zależeć będzie życie bohaterów.

Nie radzicie sobie z QTE? Jest na to sposób

Sekwencje Quick Time Events zazwyczaj polegają na jednorazowym wduszeniu klawisza na klawiaturze lub padzie. Od czasu do czasu można natrafić również na momenty, w których QTE polegają na szybkim wciskaniu przycisku, np. w sytuacji duszenia postaci. Na wykonanie tej czynności jest bardzo mało czasu, przez co łatwo można dopuścić do śmierci jednego z bohaterów. Jeżeli chcecie tego uniknąć, to w ustawieniach wybierzcie „on” w zakładce „Hold to complete button mash”. Od teraz, podczas sekwencji klikanych, musicie wyłącznie trzymać wciśnięty przycisk.

Podobną rzecz możecie zrobić z pozostałymi sekwencjami QTE. Jeżeli stresuje was wciskanie odpowiednich przycisków w wyznaczonym momencie, to możecie wyłączyć ograniczenie czasowe. W ustawieniach wybierzcie „on” dla opcji „Disable QTE time out”. Dzięki temu nie musicie się martwić o natychmiastowe wciskanie klawiszy, ponieważ podczas QTE zatrzymywany jest czas.

Te opcje przydają się przede wszystkie, kiedy gracie w kooperacji z osobami, które nie mają na co dzień do czynienia z grami. Warto z nich korzystać, żeby ułatwić im rozgrywkę.

Grę do testów udostępniła Cenega, za co serdecznie dziękuję!

Przeczytaj także:

Autor: Łukasz Morawski