Data publikacji: Środa, 27.11.2019

Assassin’s Creed – gry z popularnej serii

Seria Assassin’s Creed już od samego początku wzbudzała ogromne emocje. Marka miewała wzloty i upadki, ale w ostatnim czasie znowu zaskarbiła sobie uznanie graczy. O co chodzi w grach z tego cyklu oraz jaka jest ich chronologia? Tego dowiecie się z dalszej części tekstu.

Skromne początki Assassin’s Creed – gry z wielkiej serii

Nie da się ukryć, że Assassin’s Creed to obecnie jedna z ważniejszych marek w branży gier komputerowych. Każda kolejna część spotyka się z dużym odzewem społeczności i ogromnymi zyskami finansowymi. Zanim jednak cykl Ubisoftu stał się tak ważny dla graczy, jego początki wyglądały bardzo skromnie.

Pierwsza odsłona była dosyć prostym w konstrukcji sandboksem, który nie oferował zbyt różnorodnego gameplayu. Mimo to grało się w tę odsłonę fantastycznie – seria Prince of Persia w końcu otrzymała godnego następcę. Otwartość świata oraz parkour dawały ogromne możliwości i swobodę, jakiej do tej pory nie mogły zaoferować żadne inne produkcje.

Assassin’s Creed zasłynęło również tym, że osadziło akcję gry w historycznych miejscach, takich jak Jerozolima lub Damaszek. Korzystanie z realistycznych settingów stało się później znakiem charakterystycznym marki. Tak samo jak przeplatanie wątków historycznych z tymi osadzonymi w czasach współczesnych.

Najważniejszy moment w historii Assassin’s Creed

Po sukcesie pierwszej części Assassin’s Creed Ubisoft kuł żelazo, póki gorące. W 2009 roku do sprzedaży trafiła kontynuacja, która była tytułem o wiele większym, lepiej przemyślanym i z ciekawszą fabułą. W grze wcielaliśmy się w Ezio Auditore da Firenze, niezwykle charyzmatycznego mężczyznę, który rozkochał w sobie graczy swoim urokiem i zaangażowaniem w sprawę.

Twórcy jeszcze bardziej skupili się na przedstawieniu alternatywnej wersji historii, osądzając w rolach bohaterów pobocznych ważne dla naszego świata postacie. Dzięki temu protagonista mógł współpracować z Leonardo da Vincim lub stanąć twarzą w twarz z papieżem Rodrigio Borgią.

Wątek Ezio dopełniały odsłony Assassin’s Creed Brotherhood i Revelations, wprowadzające przy okazji nowe mechaniki rozgrywki. To właśnie w Revelations po raz pierwszy pojawił się specjalny hak będący modyfikacją ukrytego ostrza. Z jego pomocą można było walczyć oraz łatwiej przemieszczać się po mieście.

Assassin’s Creed szuka nowych rozwiązań

Po zakończenie historii ulubieńca graczy Ubisoft stał przed trudnym zadaniem. Ponownie musieli stworzyć bohatera, z jakim chcieliby się zżyć gracze, oraz stworzyć produkcję, która popchnie serię do przodu. Z efektami końcowymi owych działań było jednak różnie.

Trzecia odsłona Assassin’s Creed zapowiadała się jako najambitniejsza produkcja z całej serii. Pod niektórymi względami tak było. Na plus zasługuje przede wszystkim historia oraz przedstawienie przebiegu wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Twórcy pozwolili spojrzeć na konflikt z każdej strony, dając graczom wgląd na to, o co chodziło w tym konflikcie.

Rozgrywka w trójce niestety nie oferowała praktycznie żadnych nowości, a te wprowadzone były właściwie kosmetyczne. Największą zmianą były bitwy morskie z wykorzystaniem statków, choć to za mało, żeby mówić o wielkim przełomie. Assassin’s Creed III to dobra gra, lecz zbyt odtwórcza względem poprzedniczek.

Ubisoft postanowił w czwartym epizodzie zmienić trochę koncepcje rozgrywki, co sprawdziło się doskonale. Co prawda w Assassin’s Creed IV: Black Flag było za mało „asasynowatości”, ale za to otrzymaliśmy jedną z lepszych gier pirackich w historii.

Producent wykorzystał maksymalnie potencjał bitew morskich, rozwijając je do tego stopnia, że czasami sprawiały one wrażenie najważniejszego elementu gry. Otrzymaliśmy też ciekawego bohatera. Edward James Kenway był brawurowy, wygadany i arogancki, co doskonale pasowało do wizerunku pirata.

Trudne czasy marki Assassin’s Creed

Po ciepło przyjętej czwartej części seria zaczęła tracić na jakości, a kolejne gry nie były wolne od błędów.

Assassin’s Creed Rogue, Unity i Syndicate nie były grami maksymalnie złymi. Po prostu nie oferowały niczego nowego, czego nie widzielibyśmy w poprzednich częściach. Poza tym każdej z tych gier oberwało się w dniu premiery za zły stan techniczny.

Odsłonom Unity i Syndicate trzeba jednak oddać to, że rewelacyjnie odwzorowały dawny Paryż i Londyn. Projekty map były szczegółowe do tego stopnia, że wirtualny model katedry Notre Dame może posłużyć do odbudowania części budynku, która spłonęła w rzeczywistości w 2019 roku.

Assassin’s Creed wraca do łask – gry po odświeżeniu marki

Po niezbyt dobrym przyjęciu poprzednich części Ubisoft mocno zmienił podejście do serii. Na Assassin’s Creed Origins musieliśmy czekać aż dwa lata, co na swój sposób było wyjątkowe – od drugiej odsłony Assassin’s Creed kolejne gry wychodziły co rok.

Origins był ogromnym powiewem świeżości dla marki. Twórcy przerobili cykl na rozbudowaną grę akcji z elementami RPG. Inspiracją do stworzenia produkcji był m.in. polski Wiedźmin 3: Dziki Gon. Produkcja nie zatraciła przy tym swojego składankowego charakteru.

Przy okazji Assassin’s Creed Odyssey twórcy jeszcze bardziej rozwinęli ideę Origins. Gracze otrzymali większą swobodę i znacznie więcej misji do zaliczenia. Przemierzanie Grecji było czystą przyjemnością, nawet jeśli robiliśmy to już od stu godzin.

Poboczne epizody Assassin’s Creed – gry poszerzające uniwersum

Pomiędzy dużymi odsłonami serii twórcy wydają regularnie spin-offy, które mają za zadanie rozbudowanie uniwersum. Oprócz wydań na urządzenia mobilne oraz konsole PSP, PS Vita i 3DS, dostaliśmy także oddzielny cykl zatytułowany Chronicles.

Assassin’s Creed Chronicles: China, India i Russia były trzema niewielkimi produkcjami, rozgrywką nawiązującymi do dwuwymiarowych platformerów. Największym atutem tych gier było osadzenie akcji w nieodwiedzonych dotychczas przez serię krajach.