Data modyfikacji:

Magic: The Gathering. Karty, zasady i poradnik

Magic: The Gathering to licząca sobie ponad trzydzieści lat kolekcjonerska karcianka, która wymaga od uczestników zabawy planowania i strategicznego myślenia. Choć z początku jej zasady mogą wydawać się niezwykle trudne, w rzeczywistości są przystępne nawet dla młodszych graczy. Podpowiadamy jak zacząć przygodę z grą.

magic the gathering
Magic: The Gathering pozostaje jedną z najpopularniejszych gier karcianych świata i jest ona znana pod każdą szerokością geograficzną. Tą niesamowicie mocną pozycję udało jej się zbudować w zaledwie trzy dekady. Karcianka, zaprojektowana przez Richarda Garfielda, wynalazcę i matematyka, trafiła po raz pierwszy do sprzedaży w 1993 roku. Ukazała się nakładem niewielkiego wówczas amerykańskiego wydawnictwa Wizards of the Coast i z miejsca odniosła sukces. Został on szybko skapitalizowany przez twórców poprzez produkcję kolejnych dodatków i nowych produktów, oferujących zestawy kart w różnych konfiguracjach. Do dnia dzisiejszego producenci Magic: The Gathering wydrukowali ponad 20 tysięcy unikalnych kart oraz dziesiątki rozszerzeń.

Magic: The Gathering – zasady

Magic: The Gathering jest gra przeznaczoną dla dwóch lub więcej osób (teoretycznie nie ma ich górnego limitu), która zazwyczaj rozgrywana jest jednak w parach lub maksymalnie w ośmioosobowych grupach. Gracze wcielają się w walczących ze sobą potężnych magów przemijających różne wymiary i światy. Do walki przywołują one przeróżne bestie i sojuszników oraz dysponują arsenałem groźnych czarów i artefaktów. Zabawa przebiega w turach. W podstawowej i zarazem najpopularniejszej wersji Magica każdy z graczy posiada talię składającą się w sumie z sześćdziesięciu kart. Istnieje jednak wiele innych bardziej zaawansowanych formatów zabawy, takich np. Commander, w których liczba ta jest większa.

Na początku zabawy gracze tasują własne talie, a następnie dobierają z niej siedem kart. W każdej kolejnej turze wyciągają po jednej nowej karcie. Celem rozgrywki jest zredukowanie dwudziestu punktów przeciwnika do zera. Podczas naszej kolejki na pole bitwy możemy rzucić dowolną liczbę czarów oraz stworów, pod warunkiem, że pokryjemy koszt ich przywołania pod postacią many. Mana jest głównym zasobem gry, który generują lądy rzucane jedynie raz na turę. Większość kart w Magic: The Gathering przypisana jest do jednego z pięciu kolorów many (czarny, czerwony, biały, niebieski lub zielony). Reprezentują one różne żywioły oraz strategię podczas zabawy. Wśród czerwonych kart znajdziemy więc np. bardzo silne stwory, agresywne, a także ofensywne czary szerzące zniszczenie, podczas gdy kolor biały zaoferuje nam monstra z silną obroną oraz czary defensywne i leczące. Zazwyczaj talie składają się z kart w co najmniej dwóch kolorach. Według zasad, znaleźć może się w nich nieograniczona liczba lądów oraz innych typów kart, ale w ich przypadku żadna nie może pojawić się w więcej niż czterech kopiach.

Magic: The Gathering rodzaje kart:
  • Lądy (Lands) – każdy rzucony ląd pozostaje w grze i generuje na turę jednostkę many w określonym kolorze. W przeciętnej tali znajdziemy od ok. 20 do 25 lądów;
  • Sorcery (czary) – zaklęcia, które rzucamy jedynie w naszej turze. Mogą one mieć najprzeróżniejsze efekty;
  • Instant (szybkie czary) – czary, które możemy użyć także podczas tury oponenta, reagując w ten sposób na jego decyzje. Jednym z popularniejszych typów instantów są karty kontrujące i niwelujące zaklęcia przeciwnika;
  • Enchantment (uroki) – zaklęcia zostające na polu bitwy po użyciu. Ich efekty są permanentne. Niektóre uroki rzucamy np. na stwory, zmieniając ich typ, zdolności lub statystyki. Inne mają wpływ na przebieg zabawy np. uniemożliwiając wrogowi na przeprowadzenie ataku lub zmuszają go co turę do poświecenia jakiś kart lub życia. Uroki mogą być zniszczone przez niektóre zaklęcia.
  • Artifact (Artefakty) – bezbarwne karty, które do rzucenia zazwyczaj nie wymagają konkretnego koloru many. Część z nich stanowi ekwipunek, taki jak np. miecze, podpinany do stworów i modyfikujący ich statystyki. Inne natomiast mogą być artefaktycznymi kreaturami lub działać podobnie jak uroki;
  • Planeswalker – specjalna karta bohatera/planarnego podróżnika, która nie tylko funkcjonuje jak karta stwora, ale zapewnia także szereg indywidualnych dla danego herosa bonusów. Jako wyjątek, w talii możemy posiadać tylko jednego planeswalkera.

Magic: The Gathering – jak zacząć

Na początku zaznaczmy, że do zabawy z grą niezbędna jest chociaż podstawowa znajomość angielskiego. Wszystkie dostępne w sklepach w Polsce karty drukowane są bowiem w języku Szekspira. W ofercie sklepów znajdziemy wiele produktów dla początkujących. Na uwagę zasługują zbudowane i gotowe do gry talie, specjalne zestawy dla początkujących, zawierające dodatkowe instrukcje i poradniki, prowadzące krok po krok przez przykładową rozgrywkę. Dobrym sposobem na szybkie zapoznanie się z zasadami Magica może być także licencjonowana i darmowa gra komputerowa Magic: The Gathering Arena, dostępna na pecetach oraz urządzeniach mobilnych. Jeżeli w naszej okolicy otwarty jest jakiś sklep z grami planszowymi i karcianymi to istnieje duże prawdopodobieństwo, że organizuje on również regularnie turnieje i sesje dla początkujących w Magicu.

Magic: The Gathering – kolekcjonerska gra karciana

Magic: The Gathering uznawany jest za pierwszą w historii kolekcjonerską grę karcianą. Jednym z istotnych elementów zabawy jest więc tu także zbieranie oraz wymienianie się potrzebnymi kartami z innymi graczami. Dziesiątki wydanych rozszerzeń i tysiące unikalnych stworów czy czarów, które pojawiły się w sprzedaży na przestrzenni lat, sprawiają, że każdy przy odrobinie wysiłku i czasu może złożyć wymarzoną i jedyną w swoim rodzaju talię, odpowiadającą jego indywidualnym preferencjom.

Jedną z głównych metod dystrybucji Magic: The Gathering są niezmiennie od samego początku tzw. boostery, a więc losowe zestawy 15 kart, wchodzących w skład wybranego dodatku. Wszystkie karty w grze, poza wymienionymi już typami, podzielone są również ze względu na częstotliwość występowania w boosterach, począwszy od pospolitych (common), a skończywszy na najrzadszych mitycznych (mythic). Dla wielu graczy zachętą do obcowania z grą jest również możliwość handlowania kartami na rynku wtórnym. Ich mocno poszukiwane pojedyncze egzemplarze, zwłaszcza z najstarszych rozszerzeń, mogą bowiem osiągać niezwykle wysokie ceny.